ktore nie zmienia sie od lat trzydziestuikilku, ktore pojawia sie kiedy zamykam oczy, z ktorego wspomnienia sa tak intensywne ze moznaby tony ksiazek napisac. ktorego zapach jest jedyny, do ktorego moglabym dojsc piechota, nawet stad.
a wyglada tak
DO KAWY #267 – kino, lektura, pasja
vor 1 Jahr
